سختی گیر

سختی گیرِ آب
آب های مورد مصرف در صنایع، منابع کشاورزی و حتی آب های شهری دارای مقادیر قابل توجه املاح همچون کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم و … می باشند که این عوامل پارامتری بنام سختی آب را تشکیل می دهند. کاتیون های فوق اگرچه بخودی خود املاح مفیدی هستند و گاها برای بدن انسان ضروری، اما تجمیع آنها در کنار هم سبب ایجاد بلاک های کربناتی که از آن به سختی کل آب یاد می شود می گردند و در اینجا سبب بروز خسارات ناخواسته به سیستم های تاسیساتی ما خواهند شد.

از این رو جهت حل و فصل این موضوع و حذف پارامتر های مذکور از آب تغذیه سیستم ها باید به انواع سختی گیر رجوع کنیم.

سختی گیرِ دوبلکس
سختی گیر رزینی دستگاهی است که با استفاده از رزین ها کاتیونی املاح آب را جدا می کند. همانطور که می دانید وقتی املاح جذب رزین می شوند رزین باید شستشو شود.هر سختی گیر رزینی در طول شبانه روز نیاز به زمانی دارد که عملیات احیای رزین در این زمان انجام شود.برای احیای رزین داخل سختی گیر مرحله ای به نام شستشوی معکوس یا بکواش وجود دارد. بکواش در سختی گیر ها بوسیله محلول آب و نمک انجام می شود.در شرکت هایی که آب به صورت ۲۴ ساعته مورد نیاز است یک سختی گیر نمی تواند به تنهایی جوابگو باشد و به همین دلیل باید از دو سختی گیر استفاده کرد یکی به صورت آنلاین و دیگری استندبای یا رزرو. وقتی نیاز به استفاده دائم از سختی گیر احساس می شود سختی گیر دوبلکس بهترین گزینه است. اما شاید سوال کنید سختی گیر دوبلکس چیست و از چه متریالی ساخته می شود؟ سختی گیر دوبلکس در واقع از دو مخزن کاملا مجزا تشکیل می شود.این مخزن های سختی گیر می تواند از جنس فلزی یا فایبرگلاس باشند. در داخل هر دو سختی گیر رزین و سیلیس پر می شود .یکی از مخزن ها در مدار قرار می گیرد و دیگری به صورت استند بای کار می کند.در زمانی که سختی گیر اولی بکواش می کند سختی گیر دوم وارد مدار می شود و بدین صورت سیستم همیشه بدون اختلال و وقفه کار می کند.